Σε τεντωμένο σκοινί…
Όλα είναι θέμα ισορροπίας. Και μια πολύ λεπτή γραμμή θέτει τα όριά της. Σκέψου, για παράδειγμα, τις επιλογές σου συναρτήσει του χρόνου. Επιλογές που έκανες τη στιγμή μεταξύ «αργότερα» και «πολύ αργά». Πότε διστάζεις και πότε μετανιώνεις; Πότε κερδίζεις και πότε χάνεις; Εσύ ξέρεις.
Το σημαντικό είναι να βρεις τη δική σου θέση ισορροπίας, απαλλαγμένη από ταλαντώσεις. Αν σε βοηθάει παραλλήλισέ το με τις δυνάμεις στη φυσική: δυνάμεις με ίδιο μέτρο και αντίθετη φορά. Ή με τα κλάσματα στα μαθηματικά: αντίστροφα κλάσματα με γινόμενο ίσο με 1.
Εγώ θα σου μιλήσω για φαινομενικά αντίθετες έννοιες, με ετερόκλιτα νοήματα, που η μία συμπληρώνει την άλλη και αντισταθμίζει την ισχύ της. Ή δύο καταστάσεις, με την δεύτερη να θέτει τα όρια της πρώτης και μαζί να δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για ισορροπία:
«Ονειρέψου τρελά, χωρίς να αιθεροβατείς.»
«Κοίτα πιο ψηλά κι απ’ όσο μπορείς, με τα πόδια καρφωμένα στη γη.»
«Πίεσε τον εαυτό σου, μέχρι εκεί που αντέχεις (και λίγο παραπάνω).»
«Αγχώσου, χωρίς να χάνεις τον έλεγχο.»
«Δούλεψε σκληρά, αλλά πάρε ένα διάλειμμα όποτε νιώθεις ότι το χρειάζεσαι.»
«Έχε αυτοπεποίθηση, μα μην είσαι αλαζών.»
«Γέλα σαν παιδί, αλλά αντιμετώπισε τις καταστάσεις με τη σοβαρότητα που τους αρμόζει.»
«Κλάψε με λυγμούς, χωρίς να χάσεις το χαμόγελό σου.»
«Αγάπα με όλη σου την καρδιά τους άλλους, μα πάνω από όλα αγάπα τον εαυτό σου.»
«Ζήσε με όλο σου το πάθος, γνωρίζοντας ότι τα πράγματα μπορεί να μην έχουν την έκβαση που περιμένεις.»
Σε κάθε περίπτωση, όμως, βρες τη δική σου ισορροπία. Πώς εσύ αντιλαμβάνεσαι την αρμονία μέσα σου και πώς αυτή αποτυπώνεται στη ζωή σου. Πίστεψέ με, έχει σημασία να βρεις αυτή την ισορροπία. Ξέρω ότι είναι δύσκολο και παίρνει χρόνο. Και πράγματι, λίγοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να τη βρουν, και ακόμα λιγότεροι αυτοί που καταφέρνουν να τη διατηρήσουν στη ζωή τους. Χρειάζεται προσπάθεια και πρέπει να γνωρίζεις καλά τον εαυτό σου: τι σκέφτεσαι, γιατί το σκέφτεσαι, πώς θα ελέγξεις το μυαλό σου. Γιατί από εκεί ξεκινούν όλα… από εμάς και από το μέσα μας.
Φαντάσου, λοιπόν, τη ζωή σαν ένα τεντωμένο σκοινί… πρέπει να βαδίζεις σταθερά (γνῶθι σαὐτόν) και να κοιτάς μόνο μπροστά, ώστε να μην χάσεις την ισορροπία μέσα σου!