«Αποδείξτε μου πως δεν στέρησα αδίκως τόσες ζωές» – Ένα γράμμα προς την ανθρωπότητα

Γεια. Είμαι σίγουρος πως όλοι πια με γνωρίζετε, είτε ως covid-19 ή, πιο απλά, ως κορωνοϊό. Πολλοί από εσάς, από την πρώτη κιόλας στιγμή, αντιληφθήκατε τον τρόπο με τον οποίο θα άλλαζα τη ζωή σας. Με μισήσατε και με μισείτε. Και δεν έχετε και άδικο. Ήμουν και θα είμαι σκληρός μαζί σας. Αν θέλετε, λοιπόν, να φύγω το συντομότερο δυνατόν, θα πρέπει, πρωτίστως, να κατανοήσετε τον λόγο για τον οποίο ήρθα. Και δεν είναι τόσο απλό όσο πιστεύετε.

Θα σας μιλήσω ειλικρινά. Δεν άντεχα άλλο να σας βλέπω να διαχειρίζεστε τις ζωές σας με τέτοιο τρόπο. Αυτή η κατάσταση με λύπησε, με εξόργισε και με κούρασε πολύ. Κουράστηκα βλέποντας το κακό που κάνετε στον πλανήτη, την κοινωνία και τους εαυτούς σας. Κουράστηκα με την άνιση αντιμετώπιση ορισμένων από εσάς. Με την αδικία, το μίσος, τη στασιμότητα της σκέψης σας. Κουράστηκα με τα ψέματα, την υποκρισία, το «δήθεν». Κουράστηκα παρατηρώντας την διαρκή αγωνία σας για την «εικόνα», το «φαίνεσθαι». Τη συνεχή σας προσπάθεια για την απόκτηση περισσότερων υλικών αγαθών, τα οποία νομίζετε ότι είναι αυτά που σας κάνουν χαρούμενους. Νομίζετε. Γιατί είστε εγκλωβισμένοι στον κόσμο που έχουν πλάσει οι άλλοι για εσάς. Κι εγώ κουράστηκα με αυτό. Κουράστηκα να σας βλέπω να χάνετε την αξία της ζωής. Κουράστηκα να σας βλέπω να μην εκτιμάτε αυτά που έχετε. Θεωρείτε τη ζωή σας δεδομένη κι εγώ ήρθα με σκοπό να το αλλάξω αυτό.

Ωστόσο, δεν γνωρίζω πώς, πότε και με ποια ισχύ θα φτάσω σε εσάς. Όπως είδατε, όμως, δεν διαχωρίζω φύλα και φυλές –έχω  ένα είδος «πολιτισμικής αχρωματοψίας». Σας απέδειξα ότι μπορώ να ταξιδέψω πολλά χιλιόμετρα σε μικρό χρονικό διάστημα, να εξαπλωθώ και να γίνω κομμάτι της ζωής όλων σας. Και όλα αυτά, χωρίς καν να γνωρίζετε ακριβώς ποιος είμαι. Εγώ, όμως, σας ξέρω καλά. Καλύτερα από όσο νομίζετε. Και, δυστυχώς, μέχρι να καταλάβετε και εσείς οι ίδιοι ποιοι είστε, θα περάσει καιρός. Σε αυτόν τον καιρό, λοιπόν, θα στερήσω τις ζωές αρκετών από εσάς. Αλλά εσείς ευθύνεστε γι’ αυτό και, επομένως, είναι στο χέρι σας να το αλλάξετε.

Όταν θα φτάσει, πια, η στιγμή που η δύναμή μου θα έχει εξασθενίσει, εύχομαι η δική σας να είναι ικανή να διατηρήσει ό,τι καλό συνέβη την περίοδο της παρουσίας μου. Γιατί πράγματι, όσο κακό κι αν σας έκανα, εγώ βλέπω τη διαφορά. Έπρεπε να σας στερήσω ανθρώπους, για να αναζητήσετε μια παραπάνω αγκαλιά μαζί τους. Έπρεπε να πλήξω την οικονομία των χωρών σας, για να συνεργαστείτε και να επιδιώξετε την πρόοδο. Έπρεπε να σας εγκλωβίσω στα σπίτια σας, για να εκτιμήσετε τη φύση και τον καθαρό αέρα. Έπρεπε να αλλάξω τις ζωές σας, για να αλλάξετε εσείς ως άνθρωποι.

Αυτή η αλλαγή, όμως, θα πρέπει να γίνει κομμάτι σας εις το διηνεκές. Γιατί όντως, εγώ κάποια στιγμή δεν θα υπάρχω στις ζωές σας, αλλά μην ξεχνάτε πως δεν είστε μόνοι σας σε αυτόν τον κόσμο. Κάποιος άλλος, πιο σκληρός και αδίστακτος από εμένα, ίσως πάρει τη θέση μου. Τότε, ενδεχομένως τα πράγματα να είναι ακόμα πιο δύσκολα.

Πρέπει, λοιπόν, να θέσετε τα θεμέλια για μια καλύτερη ζωή. Να αγαπήσετε πραγματικά τους ανθρώπους γύρω σας, να βοηθήσετε αυτούς που το έχουν ανάγκη, να δώσετε μια «ανάσα» στον πλανήτη, να εκτιμήσετε ακόμα και τα πιο μικρά πράγματα στην καθημερινότητά σας και να προσπαθείτε διαρκώς να βελτιώνετε τους εαυτούς σας. Θα πρέπει να μάθετε να χαμογελάτε και να ζείτε αληθινά. Μόνο τότε θα ξέρω πως ήρθε η ώρα μου να φύγω. Αποδείξτε μου, λοιπόν, πως δεν στέρησα αδίκως τόσες ζωές. Αντίο.