-Τι ‘ν’ αυτό το διαδίκτυο, παιδί μου;

Πάμε πίσω στο 1958 μ.Χ., γιαγιά, και την υφήλιο την ταλανίζει η απειλή ενός 3ου παγκοσμίου πολέμου.  Οι Η.Π.Α. ιδρύουν την D.A.R.P.A., μία υπηρεσία αμυντικής τεχνολογίας.  Για λόγους εχεμύθειας όλες οι συσκευές του δικτύου επικοινωνούν και συνδέονται αποκλειστικά και μόνο με το κέντρο.  Όταν αργότερα, το 1962, οι Κουβανοί απειλούν με επίθεση, το δίκτυο της κλειστής στρατιωτικής υπηρεσίας μετατρέπεται σε αποκεντρωμένο, δηλαδή πλέον μία επίθεση σε κάποιο κομβικό κτήριο δεν αρκεί για να διακόψει τη ροή των δεδομένων και πληροφοριών.  Έτσι πρωτοεμφανίστηκε η δομή που έχει το σημερινό διαδίκτυο.  Το διαδίκτυο που το 1974, έπειτα από τη σύνδεση πανεπιστημίων, ερευνητικών κέντρων κ.α. σε Αμερική κι Ευρώπη, δημιουργήθηκε οριστικά με την εφεύρεση του πρωτοκόλλου TCP / IP.  Το 1991, με τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου, παύει και κάθε περιορισμός στη χρήση του.

Σύμφωνα με πολλούς, λοιπόν, το Διαδίκτυο είναι ένα δίκτυο που επιτρέπει στους υπολογιστές να συνδέονται μέσω πρωτοκόλλων (δηλαδή κανόνων) που ονομάζονται TCP / IP.  Γενικά, λειτουργεί μέσω της παγκόσμιας σύνδεσης «Εξυπηρετητών» (Servers) και «Πελατών» (Client) μέσω πολλών δρόμων.  Με απλά λόγια, η κάθε συσκευή που έχει σύνδεση στο διαδίκτυο και ζητά κάτι από αυτό επικοινωνεί με κάποιον υπολογιστή που λειτουργεί ως αποθήκη δεδομένων, ζητά κάποιο αρχείο σε αυτόν κι, έπειτα, αυτός, ο Server, στέλνει το αρχείο σε μικρά πακέτα στη διεύθυνση του πρώτου, του Client.  Τέλος, ο «Πελάτης» θα συναρμολογήσει ξανά το αποστελλόμενο αρχείο.  Όλη η διαδικασία γίνεται με τη βοήθεια των ειδικών πρωτοκόλλων, τα οποία ορίζουν τόσο το πώς θα κατακερματιστούν τα αρχεία, όσο και το πού θα καταλήξουν.  Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι τα κομμάτια των αρχείων δεν ταξιδεύουν από την ίδια διαδρομή, το μόνο που έχει σημασία είναι η ταχύτητα και ο προορισμός τους.

Τι κερδίζουμε από το διαδίκτυο;  Μια σύντομη αναφορά στις υπηρεσίες του αρκεί για να πείσει τον οποιονδήποτε για τα οφέλη του.  Πρώτα και κύρια, ο παγκόσμιος ιστός (www, “World Wide Web”) αποτελεί τη σημαντικότερη υπηρεσία του καθώς, μέσω τον εφαρμογών του, αποκτούμε τη δυνατότητα για αναζήτηση, συναλλαγές κ.λ.π. και, τελικά, μπορούμε να ολοκληρώσουμε άμεσα μία άλλοτε χρονοβόρα εργασία.  Αλλά να σημειωθεί ότι ο παγκόσμιος ιστός είναι μόνο υπηρεσία του διαδικτύου και όχι αυτούσιο το διαδίκτυο.  Άλλες υπηρεσίες του διαδικτύου είναι 1) η απομακρυσμένη επικοινωνία, που χωρίζεται σε ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τηλεφωνία, ανταλλαγή σύντομων μηνυμάτων και συνομιλίες, 2) η μεταφορά αρχείων μέσω FTP (file transfer protocol), 3) απομακρυσμένη σύνδεση και έλεγχος υπολογιστή κ.α.

Άρα, από εδώ και στο εξής, όταν ανοίγεις το wi-fi στο laptop, τα δεδομένα στο κινητό ή συνδέεις το κίτρινο καλώδιο στον υπολογιστή σου, θα ξέρεις ότι συνδέεσαι έμμεσα με όλες τις άλλες συσκευές του παγκόσμιου δικτύου μας, του διαδικτύου.

Μάξιμος Γεωργάρας και Μαρία Κωνσταντινίδη, Α΄1